Uczył się w Miłkowicach i Liskowie. Szkołę średnią rozpoczął w Gimnazjum im. Adama Asnyka w Kaliszu, a ukończył w Liceum im. Piusa X we Włocławku. Po maturze w 1935 roku rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku. Wybuch wojny zmusił księdza Sieradzana do przerwania nauki. Seminarium Duchowne ukończył w Warszawie. 20 września 1941 roku z rąk arcybiskupa Antoniego Szlagowskiego w warszawskiej katedrze p.w. św. Jana Chrzciciela przyjął święcenia kapłańskie. Pracę duszpasterską rozpoczął na Marymoncie w parafii Najświętszej Marii Panny Królowej Polski

Do zakończenia wojny był wikariuszem w katedrze w Kielcach, skąd w marcu 1945 roku przybył do Kalisza i rozpoczął posługę duszpasterską w parafii św. Mikołaja. 8 października 1951 roku opuszcza Kalisz i przenosi się do Chocza, gdzie zostaje administratorem parafii św. Andrzeja Apostoła. We wrześniu 1969 roku powraca do Kalisza, jako wikariusz ks. Stefana Martuzalskiego w parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych, zwanej też parafią św. Gotarda. 24 maja 1978 roku zostaje proboszczem tej parafii. Oprócz obowiązków parafialnych pełnił wiele innych funkcji: był wicedziekanem, a później dziekanem dekanatu kaliskiego II, wizytatorem nauki religii, wizytatorem biskupim parafii. Był członkiem Rady Kapłańskiej, Rady Duszpasterskiej diecezji włocławskiej oraz Rady Nadzorczej diecezji włocławskiej. 26 listopada 1969 roku został odznaczony przez Ojca św. Pawła VI godnością kapelana papieskiego, 3 października 1984 roku otrzymał tytuł prałata archidiakona Świetnej Kapituły Bazyliki Kolegiackiej w Kaliszu, a 3 stycznia 1986 roku został Prałatem Honorowym Papieskim. Po przejściu na emeryturę w 1988 roku, do końca życia mieszkał u sióstr Miłosierdzia Bożego, przy ulicy Poznańskiej w Kaliszu.
Odznaczenia
Krzyż Walecznych (3.10.1944), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Warszawski Krzyż Powstańczy, Krzyż Partyzancki, Krzyż Armii Krajowej, Medal Za Udział w wojnie obronnej 1939 r.

milkowice.pl.tl/Stefan-Sieradzan.htm

(Opracowanie Leszek i Katarzyna Sieradzan)

 
Aleksander Temler uczestnik Powstania Warszawskiego
Aleksander Roman Temler
Pseudonim „Pucek”
ur.17.03.1930 Warszawa
zm. 9.09.1989 Warszawa
Rodzice – Ludwik Stanisław Temler, 
Halina Temler z d.Jeleniewska

Gdy wybuchło Powstanie Warszawskie Aleksander, uczestnik powstania,   miał 14 lat!!!


Muzeum Powstania Warszawskiego

Aleksander Temler 14-letni wnuk   Heleny Temler z d. Bogdańskiej 

 

 Rzeź Woli
Janina Bogdańska (1878-1944)

Znane jest już miejsce i czas śmierci Janiny Bogdańskiej córki Stanisława i Joanny Bogdańskich. Zginęła w czasie Powstania Warszawskiego podczas rzezi mieszkańców Woli. Była właścicielką kamienicy przy ul. Tyszkiewicza i na podwórku tejże kamienicy została pochowana.  Także w spisie poległych mieszkańców widnieje adnotacja, że przy ul. Tyszkiewicza zginęli małżonkowie Bogdańscy, nie podano jednak imion i trudno określić, czy to właśnie chodziło o Janinę i Włodzimierza ale owyższe dane mogą o tym właśnie zaświadczać. 
NAZWISKA 1085 ZNANYCH OFIAR UMIESZCZONE NA 18 TABLICACH POMNIKA PRZY ULICY GÓRCZEWSKIEJ ZA WIADUKTEM KOLEJOWYM



Nie ma możliwości określenia miejsca pochówku, gdyż do pochówków wykorzystywano każdy skrawek zieleni, trawniki, parki, podwórza, rowy przeciwpancerne. Chowano ich później w mogiłach zbiorowych w mieście, dopiero „w dniu 6 sierpnia 1946 r. na Cmentarz Powstańców Warszawy ruszył poruszający kondukt. W 117 trumnach przeniesiono ponad 8,5 tony ludzkich prochów spalonych na stosach porozrzucanych po całej Woli, w okolicach Pawiaka, z terenów dawnego getta żydowskiego i podwórza dawnej siedziby gestapo w al. Szucha." Wola zginęła - wymordowano w mękach jej ludność a domy spalono. Szacuje się, że zamordowano ok. 50.000 ludzi. Był to bezprzykładny akt ludobójstwa na bezbronnej ludności cywilnej. Na cmentarzach są mogiły zbiorowe – łącznie w czasie powstania zginęło 180 tys. ludności cywilnej. Jest to liczba wprost niewyobrażalna. 
„Każdego mieszkańca należy zabić, nie wolno brać żadnych jeńców. Warszawa ma być zrównana z ziemią i w ten sposób ma być stworzony zastraszający przykład dla całej Europy” – brzmiał rozkaz Adolfa Hitlera i Reichsführera SS Heinricha Himmlera na wieść o wybuchu walk w Warszawie.
5 sierpnia wojska niemieckie przystąpiły do generalnego szturmu na Wolę, pierwszą warszawską dzielnicę na swej drodze. Tam dokonano rzezi mieszkańców. Zachęcam do przeczytania zeznań mieszkańcówhttp://www.sppw1944.org/index.html?http://www.sppw1944.org/powstanie/wola_rzez.html. Pilnie poszukuję kontaktu z potomkami Haliny Gajer z Konstancina. Gdyby udało się do nich dotrzeć, może pewne sprawy udało się dokładniej wyjaśnić.

---